Un matí ens van regalar un conill d'Índies. Va arribar engabiat a casa. Al migdia, li vaig obrir la porta de la gàbia.
Vaig tornar a casa al capvespre i el vaig trobar tal com l'havia deixat: gàbia endins, enganxat als barrots, tremolant de l'espant de la llibertat.
Eduardo Galeano
(trad. del castellà de'n Carles)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada